آشنایی با باغ قدمگاه نیشابور
تاریخ انتشار: ۲۰ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۶۲۴۵۳۹
هر چند شاه عباس دستور ساخت آن را داد، ولی پایان ساختمان بقعه‌ی قدمگاه و حمام و جدول کشی باغ مربوط به شاه سلیمان صفوی است که در سال ۱۰۹۱ هجری قمری است. باغ قدمگاه نیشابور در دوره صفوی از باغ‌های معتبر و زیبای ایران به حساب می‌آمد، اما متاسفانه در دوره‌ی قاجار و پهلوی به صورت جدی دچار آسیب دیدگی و حتی غارت‌های بسیاری قرار گرفته است و دیگر باغ آن آبادانی گذشته را از دست داد، اما آن هنوز هم از صفای خاصی برخوردار است که پذیرای گردشگران بسیاری خصوصا آن دسته از مسافرانی است که به مقصد مشهد در سفر هستند و دقایقی در این باغ استراحت می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
موقعیت جغرافیایی باغ
باغ قدمگاه نیشابور در منطقه‌ای کوهستانی و در دامنه جنوبی کوه بینالود، رو به دشت نیشابور قرار گرفته است. از سمت جنوب به جاده نیشابور – مشهد متصل است و همانطور که گفته شد از نیشابور حدود ۲۴ کیلومتر و از مشهد حدود ۱۰۰ کیلومتر فاصله دارد. علاوه بر اینکه این مکان به عنوان مکانی سیاحتی مد نظر است، اما برای ما تقدس هم دارد و از سابقه طولانی برخوردار است. این باغ را زمانی به شاپور کسری و زمانی نیز به حضرت علی (ع) و در نهایت به حضرت رضا (ع) نسبت دادهاند. علت نامگذاری باغ با توجه به وجود سنگی سیاه است که در آن جای دو پا نقش بسته است. میگویند سال ۲۰۰ هـجری قمری زمانی که حضرت رضا (ع) که از مدینه به مرو در حرکت بودند، در این مکان توقف کرده و، چون خواستند با خاک تیمم کنند، آبی جاری پدید آمد که این اتفاقات بسیار مهم، این مکان را به مکانی مقدس برای زائران در کنار مسیر مشهد تبدیل کرد که در دوره‌های مختلف به عنوان مجموعهای بین راهی شامل: کاروانسرا، آب‌انبار، حمام و مکانهایی جهت استراحت زائران و مسافران در حاشیه جاده مورد استقبال قرار گرفت. در قدمگاه آثار تاریخی دیگری غیر از باغ و بقعه آن وجود داشت از جمله: دو کاروانسرا و چاپارخانه که از دوره شاه عباس اول به بعد ساخته شدند، اما کاروانسرای دوره شاه عباس و چاپارخانه از بین رفتند. می‌توانید موقعیت مکانی باغ را در نقشه گوگل زیر ببینید و برای خود نشانه گذاری کنید.
تاریخچه
اگرچه ساختار اصلی باغ کنونی در دوران صفوی و به دستور شاه عباس اول احداث شد، ولی در دوره‌های بعدی در زمان شاه سلیمان صفوی و همچنین در دوران ناصرالدین شاه قاجار تغییرات و مرمت‌هایی جهت حفاظت و بازسازی باغ صورت گرفت. آخرین بهسازی آن در سال ۱۳۵۰ توسط سازمان حفاظت آثار شروع شده و تا به امروز نیز ادامه دارد و جالب است که بدانید باغ قدمگاه نیشابور در فهرست آثار ملی ایران به شماره ۲۳۶ ثبت شده است. کوشک هشت ضلعی، در مرکز باغ واقع شده است و در ضلع شرقی بقعه نیز چهار طاق کوچکی واقع شده که از چشمهای جوشان محافظت می‌کند. روایت شده که آب آن به هنگام وضوی حضرت رضا (ع) جوشیده و جاری شده است و به همین جهت و به برکت قدوم حضرت، آن را چشمه حضرتی مینامند.
ویژگی‌ها
باغ این مجموعه به عنوان بخش اول آن با مساحتی معادل با یک هکتار و به صورت مربع با ابعاد صد متر در صد متر و با دو ساختمان قدیمی در قسمت مرکزی آن، مهمترین بخش این مجموعه محسوب می‌گردد. این باغ با شیب کوهپایه بینالود انطباق دارد و در سه سطح، با اختلاف ارتفاع یک و نیم متر از یکدیگر شکل گرفته است. در هر سطح، دو قسمت بزرگ با درختان کاج پوشیده شده بود، ولی در دوره‌های بعدی، درخت‌های چنار، گردو و توت به جای بسیاری از درختان کاج کاشته شده است.
دو قنات، که قنات اولی، قنات اصلی و از سمت بالا ده و قنات دوم از سمت پایین ده که در میانه باغ به هم میپیوندد، عملیات آبیاری این باغ را انجام می‌دهند، اما در حال حاضر قنات دوم جایگزین چشمه اصلی یا همان چشمه حضرتی شده است. سردر وردی باغ با پلکانی در دو طرف در خارج از مجموعه به فضای محصور باغ مرتبط می‌شود و با آبنمایی در مرکز، درختکاری شده و در انتها به بقعه ختم می‌گردد.
در بالای باغ که استخر بزرگی در دل خود جای داده است بصورتی که آب پس از ورود به استخر با جوی‌های باریکی به چهار حوض هشت گوش دور بقعه وارد شده و با آبنمایی در محور مرکزی به حوضچههای بعدی انتقال داده می‌شود. پوشش گیاهی باغ شامل درختان چنار، کاج، توت، گردو و زبان گنجشک میباشد که در میان این آن‌ها درختان چنار، کاج و توت کهنسال نیز به چشم میخورد.
منبع: مجله گردشگری الی گشت
منبع: پارسینه
کلیدواژه: پارسینه گردشگری نیشابور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۶۲۴۵۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
◄ آشنایی با آبراه غیرطبیعی پاناما + فیلم
تین نیوز
آبراه پاناما ، یک آبراه غیرطبیعی است که توسط انسان در کشور پاناما به وجود آمده و اقیانوس آرام را به اقیانوس اطلس ارتباط می دهد. این آبراه که در جریان یکی از بزرگ ترین و دشوارترین پروژه های مهندسی در جهان ایجاد شده است یکی از سرشناس ترین و مهم ترین آبراه های جهان است.
به گزارش تین نیوز به نقل از ویکی پدیا، در شرایطی که راه معمولی کشتیرانی میان شهرهای نیویورک و سان فرانسیسکو ۲۲۵۰۰ کیلومتر مسافت دارد، عبور از کانال پاناما این مسافت را به ۹۵۰۰ کیلومتر کاهش می دهد. در گذشته کشتی ها برای عبور از اقیانوس آرام به اطلس مجبور بودند آمریکای جنوبی را دور بزنند اما پس از ایجاد این کانال به طور مستقیم از اروپا به آمریکا و از آنجا به آسیای شرقی می روند.
کانال پاناما ۸۲ کیلومتر طول دارد و از باریکهٔ پاناما گذر می کند. کلمبیا، فرانسه و بعداً ایالات متحده قلمرو اطراف کانال را در طول ساخت و ساز آن کنترل کردند. فرانسه، کار بر روی این کانال را در سال ۱۸۸۱ آغاز کرد. اما به دلیل عدم اعتماد سرمایه گذاران درپی مشکلات مهندسی و نرخ بالای مرگ و میر کارگران متوقف شد. ایالات متحده این پروژه را در ۴ مه ۱۹۰۴ به دست گرفت و کانال را در ۱۵ اوت ۱۹۱۴ افتتاح کرد.
تاریخچه
ایده اولیه ایجاد یک آبراه در کشور پاناما به سده ۱۶ میلادی بازمی گردد. نخستین تلاش برای ایجاد این آبراه به سال ۱۸۸۰ و به رهبری فرانسوی ها مربوط می شود. پس از شکست این پروژه که به کشته شدن ۲۱۹۰۰ کارگر انجامید پروژه نهایی توسط آمریکایی ها ادامه یافت و در حدود سال ۱۹۰۰ به انجام رسید تا سرانجام آبراه در سال ۱۹۱۴ برای استفاده بازگردد.
ایجاد این آبراه ۷۷ کیلومتری با دشواری های بسیاری همراه بود. به نحوی که پس از پایان کار در مجموع ۲۷۵۰۰ کارگر (در مجموع دوره کار فرانسوی ها و آمریکایی ها) جان خود را از دست داده بودند.
این کانال به پیمانکاری مهندسی ارتش آمریکا ساخته شد.
مشخصات فنیدر ابتدا فرانسوی ها قصد داشتند خشکی میان دو اقیانوس را به صورت کانال خاک برداری کنند که پروژه با شکست روبرو شد. در طرح بعدی آمریکایی ها برای کاهش حجم خاکبرداری تصمیم گرفتند از دریاچه بزرگی که در میان خشکی محصور بود استفاده کنند. ولی این دریاچه از سطح آب های آزاد ارتفاع بیشتری داشت و امکان ارتباط مستقیم اقیانوس به دریاچه نبود. در نتیجه به فکر ساخت بالابر و پایین بر هیدرولیکی افتادند.
حرکت کشتی هابرای حرکت کشتی در این آبراه
به کمک بالابر هیدرولیکی در ابتدای کانال کشتی ها را از سطح آب های آزاد بالاتر می برند؛ کشتی زمانی که همسطح آب دریاچه قرار می گیرد در کانال مصنوعی ای که حفر شده است حرکت می کند و قطر دریاچه و در پایان در کانال دوم قرار می گیرد؛ به وسیله پایین بر هیدرولیکی در سطح آب های آزاد قرار می گیرد و سپس به مسیر خود در اقیانوس ادامه می دهد.به طور متوسط ۸ تا ۱۰ ساعت طول می کشد تا یک کشتی از کانال پاناما گذر کند.
حجم ویدیو: 2.45M | مدت زمان ویدیو: 00:01:12 دانلود ویدیو آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد